Ve Zaman Şiiri - Hasan Hüseyin Kaynak

kimsesiz sokaklarında kalbimin yine o şarkı
ağlıyorum bak, akşamlar karanlık
gökyüzü kurşunla örtülü pencerem kapalı
sevdan sürükler beni bir çıkmaza
sen olur her yağan yağmur damlası penceremde
yıkılmaz dağlar bilirim,mağrur ve asi
alıp giderim başımı sensiz bu şehrin kimsesiz sokaklarına
yıldızlar yine kucaklar çırpınışımı,feryadımı
sen uzak iklimlerin gelgit sevdalısı
bense yalnızlığa mahkum bir serseri

sen yoksun ve karlar yağdı başıma
aynalar tanımaz geçmişteki çehremi
kırılgandır ah zaman nice sevdalara
yelken açar yine gemiler sonsuzluğa
yılan gibi kıvrılır ırmaklar yeniden yatağına
denizler hırçınlaşır deli dalgalarla
ve bir gün gelir zaman alır bağrına

alıp gideceğim başımı bu defa bu şehirden
ama seni de götüreceğim hayallerimde
olsun hayallerin de yeter bana
bir sonbahar akşamı yine dikileceğim karşına
belki de seni götüreceğim mavilerimle
bir kurşun gibi delip geçeceğim kalbini
biliyorum bir gün bitecek bu zaman
ama yok olmayacak hiçbir an bu sevda
kış yüzünü gösterecek elbet bir gün
ve yine uçacak saçaklarda kuşlar
biliyorum ardımdan yağmurlar ağlayacak

ve zaman duracak saatin sonsuzluğunda
elveda hayaller,muştular, gölgeler
gökler tutun ellerimden bırakmayın beni
kuşlar alın sizin olsun gökyüzünün sonsuzluğu