Ve Yok Oldun Şiiri - Bahattin Tonbul

Bahattin Tonbul
7623

ŞİİR


31

TAKİPÇİ

Ve Yok Oldun

Umutsuz aşkın ardından
Kıvranırdı şu deli gönlüm
Hasret ölümle geldi aşk durağından
Seni yar ellerimle toprağa gömdüm

Doğmamıştın daha gönlümde ama
Seni rüyalarımda görürdüm
Göz göze gelince bakıp
Bana güldün
İşte o an can kalbime girdin
Koskocaman sevda ördün
Kollarımın arasında ürkek bülbüldün
Sevdim o an seni
Sevdim tüm benliğimle
Sonbahar yaprağı gibiydin
Yüreğimde
Yanakların al aldı
Dudaklarınsa bal
Bir rüzgarın esişiyle kırıldı seni tutan o dal
Uçtun gökyüzünde kanatsız kaçarcasına
Dolandın durdun ama sonunda
Birden bire kayboldun
Yok oldun
En sonunda bağlı olduğun toprağa kondun
Canım
Üst üste geldi tüm sevdiklerim
Sevdiklerinin yanına kavuştun
Belki de mutlu oldun
Sararmış nur dolu yüzünle
Toprağı aydınlatıyordun
Güneş gibi sarartıp soldurdun
Özlediklerini sen
Yalnızken onları üşütüyordun
Yüzüme baka baka gün doğmadan öldün
Ve
Yok oldun
Bahattin Tonbul
10.10.2010

Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 12.10.2010 09:05:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Sevdiğim eşimin kayboluşu.........

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Bahattin Tonbul