Müsveddeye benzer (salt) insan karışımı
Yudum yudum soluklamada karakalem
Karakter bileşimleri düz çizgi iken
Rastgele yamuk fikirler çevre şartları
Ben Ankara sokaklarında aşınmış yaprak
Ağacım, kökleri ile toprakta arsa sahibi
Gün yüzünü gören hayatiyeti ise
Yapraklarını s/açmakta
Sen İstanbul görmüş hoyrat
Sen Çukurca’da üç beş nöbeti, keş
Sen, ana kucağı, kopmamış yaprak
Ve sen kitap yüklü eşek
Hangi ağaçtan kopmak isterdim, önemli mi?
Kopmak hayatı adımlamak be gardaş
Sararıp solacağın güne, gömülmek
Rüzgârın çobanlığında akşamdan kalmak
Bir gün keserler ağacını, ne anan kalır ne vatan
Bir yere konarsın, biter kaleminin ucu
(ve kalemtıraş yoksulluğu)
Şair LavitabellaKayıt Tarihi : 25.8.2009 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir yere konarsın, biter kaleminin ucu
(ve kalemtıraş yoksulluğu)
daha ne denir ki üstüne...
Özgür olabilmek
ama nereye düşeceğini gözardı etmeden
Yaprak olmak da zor zenaat aslında.
Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (5)