Daldaki kirazlar hüzünlü,
soğuk kış aylarına gebe geceler,
fındık dalları sisli Zigana insanı gibi
ağlıyor Karadeniz,ağlıyor kuzucuğum,
ve de biçare, yayla soluklu köyümün kırları.
Ayışığı bi tanem
ayışığı gözlerinde güzel
tadımlık elma şurubu gibi bakışın,
teninde ıslak Güneş ışıldamaları
ve yine Sonbahar
ve yine hüzünlü düşüncelerim.
Kırık kapı pervazları gibisin sevdiceğim
hemen incinesi gözlerin
bir demet kır papatyası
ağlayan bir güz kuşu
yanında kuymak kokan evim
ve yanakları soğuktan pembeleşmiş ninem
sokak aralarında kaçışmalar
tepemizde kılıç kalkan
gönlümüzde vatan sevgisi
yar eli elimizde
ana sıcaklığı kalmadı, başımız boşlukta
düşlerimiz yanlız,
düşlerimiz üşümede
bizler dağ başlarında umarsız
ve yarsız,yarensiz..
ilhan PARÇALI
04/11/2011
İstanbul
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta