Daldaki kirazlar hüzünlü, soğuk kış aylarına gebe geceler, fındık dalları sisli Zigana insanı gibi ağlıyor Karadeniz,ağlıyor kuzucuğum, ve de biçare, yayla soluklu köyümün kırları. Ayışığı bi tanem ayışığı gözlerinde güzel tadımlık elma şurubu gibi bakışın, teninde ıslak Güneş ışıldamaları ve yine Sonbahar ve yine hüzünlü düşüncelerim. Kırık kapı pervazları gibisin sevdiceğim hemen incinesi gözlerin bir demet kır papatyası ağlayan bir güz kuşu yanında kuymak kokan evim ve yanakları soğuktan pembeleşmiş ninem sokak aralarında kaçışmalar tepemizde kılıç kalkan gönlümüzde vatan sevgisi yar eli elimizde ana sıcaklığı kalmadı, başımız boşlukta düşlerimiz yanlız, düşlerimiz üşümede bizler dağ başlarında umarsız ve yarsız,yarensiz.. ilhan PARÇALI 04/11/2011 İstanbul
İlhan ParçalıKayıt Tarihi : 4.11.2011 14:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!