Ve Yine Biz! Şiiri - Uğur Boztekin

Tutukluk yapmış gönüller, gün ki bir sonbahar
Terketmiş kuşlar yuvayı, acılı yürek gözler ağlar
Boynu bükük bir avuç toprağın, arkasından çaresiz bakar
Ve yine biz! Kuru ağaç gövdesinde çakılı çividir hayat.

Tüyler saçılır dört yana, kuşlar yine göçte,
Yaralı sözler, batar derine, dünya hep dilde
Birikmiş pembe bir toz bulutu yas var yürekte,
Ve yine biz! dönüp dolaşır can, büyük bir kabahat.

Yaban gülleri tütüyor, mutluluktan bayağı uzakta,
Yalanlarda sevgiler, yahut asi, sonbahar günü hudutta,
Hançere saplanmış deli serçe, kan var dudakta
Ve yine biz! kapı önünde bekler o sonsuz seyahat.

Yarım kalır yürektekiler mekanlar anlamsız,
Olmak veya yaşamamak ikiside pek kararsız,
Hesaplaşmalar bitmez, kor olmuş sağlam yanımız,
Ve yine biz! Sanma tatlı bir su, sanma ortam rahat...!