Ve Yine Akşam Oluyor, İçim de Bir Hüzün

Ve yine akşam oluyor içimde bir hüzün
Sanki dağlar taşlar yerinden oynamakta,
Sıkarım dağları, taşları lakin dayanamaz kalbim,
Ve yine akşam oluyor içimde bir hüzün.

Akşam saatlerinde hafif meltem eser
Rüzgar’ın o hoş sesi kulağıma üfler
O ayrılık özlemini içime çeker
Ve yine akşam oluyor içimde bir hüzün.

Böylesi rastlantımı olur bana
Dünyadan çıkmaz sen gibisi karşıma
Varlığının silüeti her an karşımda
Ve yine akşam oluyor içimde bir hüzün.

Gözlerim; baktığın her yerden sana bakmakta,
Ruhum acı özleminin altında kıvranmakta,
içimdeki ümit;
Hasretinin dineceğini haykırmakta;
Haykırmakta amma,
Yürek bu; akşam saatlerinde içine hüzün dolmakta...
Ve yine akşam oluyor içimde bir hüzün...

Dün gece yine seni düşünüyordum tatlı bir ümit,tatlı bir hayal ile
Umudunun yeşermesini beklemek en büyük umuttur diye.
Umudum var, seviyorum diyorum özlemime,
Akşam saatlerinde içime hüzün çökünce
Ve yine akşam oluyor içim de bir Hüzün...

Bu hüzün bu özlem bir gün biter diye bekliyorum,
Bütün umudumla seni her zaman bekliyorum.
Özlem dediğin bir el kadar uzak,
Uzattım elimi, Elini Bekliyorum.
İçim de bir hüzün var amma,
Ben hala bir umutla seni ve elini bekliyorum.

Ver elini artık dinsin bu özlemin,
Ver ki Sevinçle dolsun yüreğim.
Sonbahar geçti bak, Ver elini artık İlkbaharı da göreyim.
Ve yine Akşam oluyor,
İçim de Tatlı Bir Hüzün...

Mustafa YILMAZ / Sairulzaman / 15.8.2009