Denizimin üzerinde uçan;
Martılarımı çaldılar
benden önce...
bozkıra attılar daha aklım ermezken.
Bildik yalan masallarla avuttular.
Ama aşkı kendim öğrendim kitaplarımdan ne olduğunu yaşamadan.
Kimi zaman hayali kadınları sevdim, Hiç görmeden.
Sonra güzel kadınlarım da oldu; içleri çirkin, çürümüş.
Ve çirkin kadınlarımda oldu;
İçleri cennet kadar, ananım yüreği kadar güzel ve temiz.
Ve yeniden aşk;
Sen oldun Sen...
12.10.1999
ANKARA
Kayıt Tarihi : 8.7.2000 07:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!