Ve Yemin Olsun Şiiri - Mehmet Taş

Ve yemin olsun Harran’ın sonsuzluğuna

Nemrut’ da doğan güne

Ateşinden kurtulan İbrahim’in

Göl olan yangın yerinde

Açan güle.

Ve gökteki yıldızın

Ve ayın

Ve güneşin sönmeyen gülüşüne

Yemin olsun Ferhat’ın dağ delen külüngüne.

.......

Yemin olsun mevsimlere

Yakan güneşe

Esen rüzgara

Ve kara, yağmura, doluya

Başı bulutlu dağlara
Kaval sesi yayılan yaylalara

Mecnunu çöllere salan sevdâlara...

.......................

Yemin olsun

Gezdiğin yollara

Soluduğun havaya

Görmediğim yüzüne

Tutmadığım eline

Ve sana

Ve sana

Gitmem bil ki kapından

Midye kabuğunda saklı sırrın olmadan...