Baharlar bilirim
Çiçeklerle bezenmiş bir bahçede
Gün ışıltısında rüzgârla kol kola
Tohumdan fışkırırcasına bir fidanın
Merhaba derken yeni bir güne
Boynunu bükerek ürkek ve titrek bir edayla
Bende varım bende…
Ateşler bilirim hem,
Ardında kor izler bırakan.
Çöllere terkedilmişlik bir Leyla’ dan arda kalan
Sonra, mavilikler bilirim gözlerinde
Dalgasında savrulan bir gemi titremesiyle yüreğimin
Bir martı çığlığıyla uğurlanırken son vapurun
Son bir bakış
Son bir el sallayışı…
Ve yalnızlıklar bilirim yokluğunda
Zehir zemberek
Terkedilmiş bir gece sessizliğinde ölümün
Unutulmaya yüz tutmuş, acı bir telaş içinde
Savrulan ömrümün…
Yavaş yavaş…
12.39 09.11.2007 CUMA
Aydın EldemirKayıt Tarihi : 17.12.2007 14:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zehir zemberek
Terkedilmiş bir gece sessizliğinde ölümün
Unutulmaya yüz tutmuş, acı bir telaş içinde
Savrulan ömrümün…
Yavaş yavaş…
severek ve beğenerek okudum kutlarım saygı ve sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (1)