Ve yeniden yalnızlık ve eski korkular
Ve neşesiz hayat,evdeki çiçeğinin solması
Seni etkilemiyor.
Beslediğin hayvan ölmüşse
Kafana takmıyorsun
Odan düzensizse boş veriyorsun
Evin temiz değilse önemi kalmıyor
Yemek soğuksa da olur
Uyumaktan doyuyorsan
Yemekten bıkıyorsun
Ve yalnızlığı tadıyorsun
Bırakılırsın kendi kendine
Sorumsuzluğa sonsuza dek
Kendi başına hayal kurmak
Kağıt oynamak,fal açmak
Yazmak uyumak
Kalkıp yıkanmak
Ve tekrar yalnızlık
Bazen ne kadar sevindirici
Ve bazen ne kadar korkutucu
Ve özgürlük…
1999
İttihaf: Candan Erçetin ve ayrıldık
Kayıt Tarihi : 24.4.2006 10:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Davut Altınsu](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/24/ve-yalnizlik-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!