Ve, Veya Şiiri - Rengin Özesmi

Türküler çürümez

Yağmur çürümez

Gül çürür

Dünya yok sayılanlardan bozulmadı

Yanlış öğrendiklerimizden bozulmadı

Zamanın cezayı tutmasından bozulmadı

Ama içimizdeki zaman saati

Bazen yanlış bir akşamda dururdu

Aynada yüzün benim olurdu

Kendime bakıyordum

Sararmış mı gölgem

Ve sonbahar bile

Geri gelmeyecek mi

Bir bavul gibi duruyordum

Kıyısında hayatın

Hayat kahverengi bir sözcük oluyordu

Görülmedik şey

Mavi trenlerde bile

Çekilmiş bir sevda ile

Nereye kadar

Annemin yüzünün ışığıyla…

Kalbimin çizgisiz köşesinden

Geçirdiğim acının cüce düşleri

Parmak uçlarına kadar yorgundu

Güneş ebedi zaman ve ben

Ve senin uzun temiz ellerin

Yapayalnızdık