Ve Uzun Eşek Oynadım

Bugün yine sensizliğim had safhada
sıkıntıdan kurtulma fikri oluştu kafada
rafadan yumurtayı tükettiğim tahta masada
sabahki zeytinçekirdeği ve mandalin var kasada
mandolinde yalnızlığım paylaşmıya yetmiyor benim
soğukalgınlığım ile ürperen buz gibi tenim
oda duvarıma iğreti beli kambur bir çizik çizip
Ve uzun eşşek oynadım kanepeler koltukları yanyana dizip

muzip gülümsemesi salon aynanın
en az sen kadar yokluğunu hissettiğim kaynanamın
ılık bir bardak yarım yağlı yayık ayranı gibi makbule geçer
her mum çünkü tedaşın kestiği ceryan sebeb gözüm zor seçer
renkleri soluk pardesü cebim içerisi yırtık resmini
ve hıçkırıklarla telaffuz ederim senin ismini

sismidir nedir şimdi açık pencerem ile sokakta beliren
istatistik araştırma konuşur sustuğumda bu havada sıklık deliren
gelir uzak yaylalardan tokmak sesleri
ve başına davul vurmuşça kesilir nefesleri
seni seven aşığın
revanilerin boynu bükük gülüm salamazsın kaşığın
durur lokmaların boğazına
sanki felek bir yudum verirce ağzına
öksürük şurup
yine gün batar ufukta kızarır gurup
ve gözlerim al rengi bezdir
bezmez isen unutma götür beni parka çimenleri gezdir
yeşil gözlerine değişmem dolapta akşamdan kalma hamburger kırıklarını
ve araç kornaları bastırır bitmeyen hıçkırıklarımı