Bak güneş tepeden doğuyor yine, içime sine sine.
Ne kadar da güzel ısıtıyor içimi, oysa senin kadar sıcak değil güneş.
Övünemez güneş senin yanında, senin kadar aydınlatamıyor dünyamı.
Ve utanıyor güneş..
Ne faydası var ki güneşin, sen her gün gülücük saç dünyanın karanlık ülkesine, o yeter de artar bile..
Her sabahın birde gecesi vardır, ay doğar yıldız parlar, oysa onlarda utanır.
Gecenin gizemi saklıdır onlarda, nafile sen varsın yine gecenin gizeminde.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta