Kara köpükleriyle oynaşırdı deniz
Ve kendini bildim bileli alışıktı buna şehir.
Usanç duymazdı
Hiç ses etmiş değildi kıyıya vuranlara
O dalgalar ki toplayıp toplayıp hınçları,
Her defasında daha tekinsiz köpükler biriktirdi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
