Ve Tanrı Kadını Yarattı

“Bir erkek başına;
Ne cennetin o güzel akan ırmakları,
Eşsiz şelaleleri.
Ne, yıldızlar gibi her tarafa saçılan ışıl ışıl meyvelerin,
Ne de her şeye sahip bir hayatın.
... Tadı yok! Allahım.”

Bir şey eksikti.
Ademin yakarışları cevapsız kalmadı...

... Ve Tanrı kadını yarattı!

İlk aşk;
Mavi bir kahvenin çekirdeğiydi...
Gök kuşağı, bakışlarının yansımasıydı.
Suyun toprağa ilk kez değmesiydi.

Güneş rengini saçlarından, ısısını nefesinden almış.
Ay, onun gözlerinin irinidir.
Yıldızlar saçlarında kayan damlalardır...

Rab'ın armağanı.
... Aşk,

Erkeği var eden.
Ve her şeyi.
Varlığın sebebi.

Tanrı kadını, kadın aşkı yarattı.
Ve beraberinde her şeyi...

Cennet ilk âşıklarını ağırlarken,
Çiçekler ilk kez utandı.
Bülbülün ilk bestesi; Adem ile Havva aşkıdır. Ve göğün kemanı ilk şiirini yazdı...
Mutluluk dansında cennet, kadının ayakları altında...

Ve Tanrı ilk kez sınadı!
İlk yasak...
İlk emir...

Kötülük güzelliğe büründü.
Düşman ilk kez sızdı.
Dost ilk kez sattı.

... Kadın merak etti.
İlk merak!
Ve kadın kandı..

... İlk erkeklik!
Kadın yalnız kalmadı...

Yapraklar sararıp dökülürken son bahar damladı...

Hazan mevsimiydi cennetten kovuluş...

İlk ihanet girdabına, merhaba dedi insan, Düşman ilk zaferini kutlarken,
Vefa dan bihaberdi.
... İlk ayrılık, ilk sürgün.

“Güzellikler kötülüklerin habercisidir.”

... Ve Tanrı kadını cezalandırdı!

Merhaba dünya;
İlk adımla, ilk endişeyi doğa yaşadı.
Kadın destan yazdığından bihaber, sadece Affedilmek mi?
Kavuşmak mı?
... İlk ikilem,

Toprak ilk evrimini yaşarken
İlk yalnızlık,
İlk pişmanlık...

Gözlerden akan yaşlar toprağı sakinleştirdi. Yağmur; Aşıkların gözyaşlarıdır.

... Ve Tanrı kadına acıdı.

Yorgun ve yaşlı gözler,
Sabır ve kuvvet toprakla bütünleşti.
İlk devrim ruhu böyle başladı.

... İlk sabır,
İlk mücadele,
İlk Tevbe...

... Ve Tanrı kadına yardım etti!

Semada ilk ışık “Muhammed”
Ve o ışık umudun miladı olacaktı.
Hiçbir zaman yenilgi nedir bilmeyecekti şair.

... İlk naz,
İlk heyecan,
İlk şiir...

... Ve Kadın ilk kavgayı başlattı!
İlk taşı kadın fırlattı.
Kötülüğün kalbine, “iblis” ağır yara almıştı...
Zafer şimdilik öpse de alnından insanoğlunun.
Yenilgide o kadar doğal kalacaktı.

Ve Tanrı kadını yarattı!
Kadın hayattı...