Ve Tanrı Beni Unuttu

Zihnimde çağlayan ırmaklarda,
Yalnızlığın şırıltısı var bu gece.
Uğultular geliyor karanlıktan,
Sanki kulak delercesine!
Kalbimden anlam bulup,dudaklarıma cıkıyor,
Lâkin vücut bulmuyor dilimdeki 3 hece...

Yalnızım!
Yalnızım diye haykırmak istiyor kalbim göğe.
Fakat sesim yetmiyor,düğümleniyor boğazım,
Arş-ı âzâma giden yolun hengâmesinde...

Dünüm mâzi olmuş,yarınım meçhul yine.
Mecruhun acısını,hak görmüş Tanrı bize.
Arz ettiğim dilekler,hepsi rüya kalıyor,
Ruhumsa an be an esaretine ağlıyor.

Ve Gökyüzünde;
Güneşin kızıllığı,karanlığı boğarken,
Tek düşüncem:
'Tanrı beni Unuttu' oluyor...