Ağlama sakın, yanaklarıma yaş salma yüreğim!
Çocuk değilsin daha çok düşer başım hüzünlere.
Görürsün belayı, sükûnet etti diye aldanma!
Her acıdan inlerken zaman vuracak, o dinlenmez
Boynumu eğme! Yıkma beni sakın, sen yerlere.
Nereden gelir bela? Kim arkanı dönsen vurmayacak?
Ekmeğine, kadınına, işine gözünü dikmemiş!
Kaç şerefli alın değer rüzgârlara?
Hangi mayadan çalınmış bir kadının rahmine!
Hangi türden salık vermiş Tanrı onu
Şeytan bile el çekmiş bu yeryüzü
Üst üste cehennemlere sığmayacak.
Yaşamak kavgadır! Nefes almak
Teyemmümdür hakikate.
Yüreğini ezerek çıkarsın
Gezmezsin öyle çıkar kapılarında
Sana açılan bir kapı olsun emri ilahiden
Yakmazsın, dokunduğun sükûn eder içini
Sen ümmetin değil, Tanrı kulu bir adamsın.
Her yürekte bir kıyamet kopuyor
Ve sur son yüreğin içinde kopacak kıyameti bekliyor.
Ağlama sakın, yanaklarıma yaş salma yüreğim!
Kayıt Tarihi : 20.12.2015 18:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!