Ve Sükut.. Şiiri - Melekul Mevt

Ve sükut…
Kılıcını indirmesi savaşçının
Güneşin çekilmesi topraklardan
Yaprağın ağır durması rüzgara…
Ve sükut
Bekleyen onca kelimeye inat…

Ve sükut…
Yas tutan kadın kadar kara
Kılıç kesiğidir, velhasıl büyük yara
Burnunun akması bir çocuğun
Ürkmesi ceylanın
Yayın çekilip elde öylece durması…
Ve sükut
Ozanın sazını yere vurması…

Ve sükut
Kırmak kalemi
Kağıtları yakmak
Büyü yaptırtmak yaşlı kadına
Sırf senin adına…

Ve sükut…
Tefekküre duran derviş gibi narin
Sızı ince, yara derin…
Bir bez parçası değil mi…?
Alın, buz kesmiş bedenimi sarın…

Ve sükut
Bekleyen onca kelimeye inat…

“Susmak çare olsaydı, şairler susardı…”