Sükût; yâr şehrinden ömre düşer de,
Her kelâm ruhumu dermansız koyar.
Her solukta sükûta cemre düşer de,
Cellât bile ömrüme fermansız kıyar…
Gecedir sükûtun kurak mevsimi,
Efkârın bağrında demlenir zaman,
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız