Artık dayanamıyor
Dudağım üstüne çökmüş hüzün
İlk tanışdığımızda içimi yakan gözün
Kırılmamış kalbim
Özlenmemiş sevdam dururdu
Yüreğimde
Yalnızlığı hissetmezdim
Heryanım uyuşmuş
Parmaklarım ısınmıyorsa
Acıyı almıyorsa tenim
Sıcaklığı yok ederim
Anılarda
Unutamam çocukluğumu
Tatlı bir duygusu var içimde
Kadının
Apayrı kokusu
Ruhumu ferahlatırdı
Severek bakardı bu gözler
Ona
Hiç ayırmazdım üstünden
Severdi kalbim özünü
Ve sözünü
Bahattin Tonbul
25.12.2011
Kayıt Tarihi : 2.1.2012 16:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sevdanı yürekte dudakta ve gözlerdeki izi
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/01/02/ve-sozunu.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)