Kör bir ışık insan insanda.
Karanlıkta kendime yetmiyor dua.
İki suskun yanlamıyız.
Yağmur yağınca böyle oluyor.
Öyle ansızın diriliyorsun özlemin belleğimde.
Yine gözlerinden öpüp yolcu edeceksin beni.
Ne çok zaman, bir ucu belirsiz ufuklara ekli köprülerdeyim.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...




Her zamanki şiirlerinizden farklı bir hava var bu şiirinizde... Daha çok kendi kendini sorgulayan bir şiir. Hüzün hakim ama işleniş akıcı ve etkileyici...
Aşk, aynen dediğiniz gibi, gurbet demek... Gurbette olan yürek de ancak bu kadar hüzünlü olabilirdi...
Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum Engin Bey. Selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta