Kör bir ışık insan insanda.
Karanlıkta kendime yetmiyor dua.
İki suskun yanlamıyız.
Yağmur yağınca böyle oluyor.
Öyle ansızın diriliyorsun özlemin belleğimde.
Yine gözlerinden öpüp yolcu edeceksin beni.
Ne çok zaman, bir ucu belirsiz ufuklara ekli köprülerdeyim.
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Her zamanki şiirlerinizden farklı bir hava var bu şiirinizde... Daha çok kendi kendini sorgulayan bir şiir. Hüzün hakim ama işleniş akıcı ve etkileyici...
Aşk, aynen dediğiniz gibi, gurbet demek... Gurbette olan yürek de ancak bu kadar hüzünlü olabilirdi...
Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum Engin Bey. Selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta