Bakmaya çekindiğim gözlerimle bir bozkırın ortasındayım şimdi
Bulutları birbirine iliklediğim gevşek bir gökyüzü üzerimde
Akşamın güzelliğinde koyu bir ses dişlerini geçirir kulaklarıma
Kuşlar çoktan kanatmıştır toprağın göğsünü
Çünkü gölgemin büyümesi gerek her cumartesi
Azgın seslere koşan soytarı kilitleyecek kendini avlulara
Herşey sen için ve senden sonra göğsümde taşıdığım bu hayat
Kendimi tekrar ediyorum kumral tenimden tutup inatla
Oysa ben ezbere bildiğim bir sevinçle dolaşırdım bahçeleri
Tozlu yaprakları ıslatarak gözyaşlarıyla.
Ve soru: kibir ruha değince daha mı tatlıdır sokaklar
Tamer SakaKayıt Tarihi : 14.12.2014 11:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!