Ve sonunda gitti;
Gözlerimin içine bakmadan, tanımadığım biri gibi usulca gitti.
Ardında ne ilkbahar esintisi ne de küçük bir çocuğun gözlerinde ki masumiyet vardı.
Griydi her taraf, sis değil karabasan çökmüştü tüm şehre.
Gözlerim yandı, dudaklarımın arasına sıkışıp kalmıştı söyleyeceklerim...
Kullanılmayan harabe bir iskeleye dönmüştü içim.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman