Ve Sonra Ve Sonra

Baharsız geçen günlere
Bestelenen türküler gibi
Yakamozsuz gözüken denizlere
Küsen gözler gibi
Elimdeki çiçekten fal çekiyorum
Mutsuzca umutsuzca bekliyorum
Kanayan yaranın kabuk bağlamasını gözlüyorum
Fersiz ışıksız bakışlar ile
Sayıyorum zamanı yetişemiyor saat bile
Ne de göğsüme oturmuş çile
Uykusuzluktan titriyor bacaklarım
Soğuk tenler ile randevulu dudaklarım
Samimiyetsiz her şey o günden beri
Gördüğüm her yürüyen ceset insanlıktan beri
Kaskatı beton var onlarda yok deri
Ben mi beni sorma ben mazlum
Sanki olmuş sonu malum
Sık sık gider yollarına sürgün Bağlum
Diyemem dilim titrer
Yazamam elim titrer
Kim baksa anlamadan iter
Arkana bile bakmasan bile
Bile bile bıçağını bile
Bile bile sapla göğsüme
Zaten aşinayım