Ve son kasım Şiiri - Kadir Mustafa Türken

Bugün yine kasım ;
Ayrılıklar zamanı ...
Hüzün doruklarında kalbin.
Gözyaşları gizlenmiş , akmıyor olabildiğince
Kalbe damlıyor derinden.
Sadece bir elem sırıtıyor
Yaşlanmış yüzlerde...
Yine aylardan kasım;
Ayrılıklar zamanı;
Son yaprak dalından ,
Son damlalar gözyaşından,
Sevgililerden son bir öpücük ...
Zamandan çalınmış anılarla süslenmiş bir hüzün yüzüm .
Gökyüzü daha net yapraksız ağaçlardan.
Bir burukluk ,Bir dalgınlık kalmış hayattan....
Yine aylardan kasım ;
Ayrılıklar zamanı
Bir düşten
Bir sevgiliden
Bir yaşanmışlıktan
Derin bir ağırlık kalbe basan
Gözyaşı ile işlenmiş,
Hüzünlü bir yolundan ömrün..
Duyduğum hissettiğim her şey ayrılmak üzere ya da
Belki bu son kasım;
Gözlerin gördüğü ,
Belki son damlası gözyaşının...
Belkide son bir tutunuş cabası ömrün....
Belki bu son kasım
Bir fırtlık sigara gibi...
Belki bir bahar daha olur
Belki bir yaz ,ama sonunda
Her kasım hep hüzün.
Ayrılıklar zamanı
Tadamağım hayata
Sana
Pışmanlıklarıma
Yaşanmışlıklara ..... bir yağmura bakar düşmek üzere olan son daldaki son yaprak ...
Ve sonra bekler artık
Baharı .....
Belkide bu son kasım....