Kalakaldım...
Sessizlik beni kendi bildiği yöne savurdu...
Suçum isteğe az az destekti, farkına varana dek.
Hayır! Gün dem almıştı çoktan,
Geç bile kalmışım meğer...
Acısı dilimi damağımı sızlatmıştı.
Hayır! İçim dışıma zıt düşüyor,
Var gücüyle onu savunuyordu.
Sezg
..........
..........
Kayıt Tarihi : 8.8.2002 02:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!