Ve Son Şiiri - Ramazan Ateş

Yağmur yağıyor, duyuyom dışarda,
Ve ince bir sızı, benim içimde.
Cama vuran yağmur damlası gibi,
Duyuyorum kalbimin atışını.

Neden bilmem, bir hüzün var içimde,
Gözlerimse yağmur göleği gibi.
Damlalar düşüyor gözümden yere,
Elimde değil ağlıyorum yine.

Gözlerim buğulu, kalbim çarpıyor,
Cama vuran damla gibi, tık tık.
Sıkılan canım bağrımı deliyor,
Yeter, yeter artık, çıkacaksan çık.

Bilirim, yağur dinecek dışarda.
Rüzğar susacak, esmeyecek artık.
Ağrım olmayacak benim, sızımda,
Kapanıp gözlerim, kalbim duracak.

Ve dışarı kuruyacak güneşle,
Yağmurdan iz kalmayacak eminim.
Ağıt tufanı, şimdi bizim evde,
Ben, ayaksız atla seyahatteyim.

Enschede/11.02.1995