Çiçekler bükmüş boynunu,
Ben hayata kızıyorum
Sonra henüz bitmeden şiirim, kızmaktan dahi vazgeçiyordum
Ağlıyordum,
Nil nehrinin kıyısında günün doğuşunu seyretmiş,
Gün batımına kadar en içten yazılarımı kağıda dökmüştüm.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta