Ve Şimdi Sen.. Şiiri - Cemil Üstüntaş

Ve Şimdi Bir yabancısın… Ruhumda yaşayan..
Bir yarasın Ey Yar..! En ücra yerimde.. Kanayan…
Yolcusun! Gönlüm, bir han.. Geliyosun, gidiyosun.. Durmadan..
Bir Acısın,ağrısın göğsümde sürekli sızlayan..

Tabi bazen en keyifli yanısın hayatımın..
Seni düşünüp dalga geçerken, hüzünlü şarkılarla..
Öyle tebessümsün! boş boş bakarken uzaklara..
Geceleri hiç sorma..! Karanlık çökünce dünyama.. Izdırabımsın..!

Bazen de En Deli yanımsın..! Gülerken ağladığım, içmeden sarhoş olduğum..
Kaybetmeden aradığım zamanlarda..
Ve gözyaşımsın ara sıra, zehirzemherek..
Aslında! Canımsın! Sen olmasan atmaz! Bu yürek..
Bir “Cansın” Bir “Yabancsın”.. Sevda! Bu olsa gerek..

Uzaksın.. Yakınsın.. Yanımdasın.. Ayrısın..
Karmakarışıksın..
Bazen duygusallığım, bazen kızgınlığımsın..
Tuzu biberisin hayatımın.. Tadısın…
Bak! Yazdığım her satırdasın..
Bak! Canımsın.. Canımdasın…

Dönemiyorum..! Nasıl Bi Gurbetsin..
Yanıyorum.. Yanıyorumda..!
Desene! Yanana Ateş neylesin..
Bir sabah daha akşam oluyor..
Ama üzülmüyorum çünkü!
Benim Doğan Güneşimde..
Batan Güneşimde..! Sensin…

Öyle işte.. Bazen sitemimsin böyle..
Her şey bi yana! Çoğu zaman içerliyorum aslında..
Kızıyorum sana! Utana Sıkıla Sarılıyorum Hayaline..
Sonra Susuyorum! Sadece İzliyorum..
Bu seferde sen kızıyorsun.. Derken tartışmaya başlıyoruz…
Bağırtı Çağırtı.. Sonrasında Kocaman Bi Sukunet Alıyor..
Benide.. Hayalinide..
Ne Git! Diyebilyorum.. Nede Gitme!

Ama! Gitme! Gitme Kal..
Olsun Acıyan Yanım Ol.. Karanlığım Ol..
Olsun Bir “Can” Bir “Yabancı” Ol..
Gitme! Ben Hep Yalnız kalıyım..
Sen Benim “Yalnızlığım” Ol..
Gitme! Kal! Kal da! Ömrümü Al!