Ne vakit gelsen aklıma, içim burkulur.
Neye, niye daralır yüreğim bilemem
Ne yokluğun, varlığının açtığı yaraya merhemdir
Ne varlığın, yokluğunun acısına teselli.
Ne senden vazgeçebiliyorum ne sensizlikten
Bir ayrı bir barışık fasılın ayrılık perdesindeyiz şimdi
Ve şimdi, özgürüz işte,
Hücresinden mahpus avlusuna çıkabilmiş bir mahkum kadar.
Lal olmuş bir derviş kadar,
Kanadı kırılmış bir kuş kadar,
Yolu seçilmiş bir yolcu kadar,
Yalnızlığımıza sarılarak uyuyabilecek,
Bir araya geldikçe yalnızlığımıza koşacak kadar
Özgürüz sonunda
O kadar özgürüz ki artık,
Artık hiçbir yere ait değiliz işte
Kayıt Tarihi : 3.4.2011 08:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!