Ve şimdi hoşçakal ! Şiiri - Taha Yavuztürk

Yürüdüğüm yol sana çıkmaz
Can sökülürde acısı çıkmaz
Kalp evimin anahtarları sokağın başında
Bu sokaklar dar adıdır çıkmaz

Gönüle pranga vurulurmu?
Sözler giz olur dudaklar kurur
Hislerimi anlatsam akan sular durur
denizimsin bir kaşıkda boğulduğum

Fırtınalı bir denizin ortasındayım
Haşin, hoyrat, acımasız
Karmakarışık bir aklım var
Hayli kırık bir gönlüm

Gittikçe daha fazla bulanıyor sular
Umut bağladığım herşey kayıyor elimden
Tutunacak bir dal yok
Hem dert çok hem dert yok

Umut denizi koydum adını buranın
Hem ellerimde hem uzak
Düşlediğim anda yanımda gibi
Mumla arasam bulamayacakmışım gibi

Bağırsam, Vaveyla! Kim duyar beni
Koskoca bir deniz
Ordan oraya savrulan ben
Ölsem bir dert yaşasam bin

Yaşamak diyorum gülüm, yaşamak
Ölmekten daha beter olan yaşamak
Ölürsem mabed olur bana toprak
Yaşarsam dünya bir çıkmaz sokak

Seni hissediyorum, duyuyorum
Burdasın tam karşımda
Varlığın siliyor hafızamı
Seni seviyorum ve hiçbir şey bilmiyorum
Ve şimdi
HOŞÇAKAL