o sen miydin içime lav gibi akan
sızlayan yanımda beni dağlayan
kulun oldum kölen oldum
kapında fikrinle benliğim doğranırken
ve şimdi
bensizliğin saatlerini kırmak istiyorum
sözün özün yarım kaldı tıpkı ben gibi
kalbime acıdı özünün düştüğü dünün ayları
şimdi artık sen bensin
tepeden tırnağa seni giydiriyorum günlerimi
aklım sayarken yılları aleve dönüyor
yandıkça dönüyorum
döndükçe kor külün düşüyor gölgelere
şimdi artık
aklımda otursan da fikrimde yalnızım
yalan mıydı gözlerinde doğduğum
yoksa deli bir rüzgar mıydı beni sürükleyen
düşlerime dalan o sen değil miydin
anıları parçalanırken kapında
sen sonbahar anısı olarak kalacaksın
aşk masalında ararken beni
deli divane olacak geceler
belki de aşkı anlatacak
göz yağmurumda parlarken yıldızlar
görsende beni tanımıyacak gözlerin
sen parçalayan bölen olarak kalacaksın
ve ben kapının arkasında
kül olan sevdamın kulu olarak kalacağım
Kayıt Tarihi : 21.10.2014 04:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurten Tarım](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/10/21/ve-simdi-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!