Hani…
Hani, ben ağlarken sen gidiyordun ya…
Oysa hiçbir yere gitmiyordun hala benimleydin
Sende ağlıyordun ama içinden mi geliyordu onu anlayamıyordum
İlk defa seni çıkaramıyordum,
Tam sana inanırken, tam oldu derken
Yine yıktın beni tekrar ördürdün o duvarlarımı bana
Ve şimdi…
Kimse aşamıyor kurduğum o duvarı
Kim bilir beklide ben izin vermiyorumdur.
Seni sevdiğim için olabilir mi?
Hala seni içimde tuttuğum için olabilir mi?
Peki ya sen?
Sen hala yatakta tek başına rahat bir şekilde uyuyormusun?
Yoksa kabuslar görerek ter içinde uyanıyomusun?
Sanmıyorum sen yine günü gün ediyorsun, bense umutsuzca yorganıma sarılıp iç çekiyorum sessizce…
Çığlıklarım içimde yankılanıyor ve uyuya kalıyorum bir sonraki kabusumla uyanana kadar…
SAYGILARIMLA...
05/03/2009 01:47
Kayıt Tarihi : 7.4.2011 18:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!