! ! ...Ve sevgili....! ! Şiiri - Erman İ ...

ARTIK ZOR GELSEDE KELİMELERİ SÖYLEMEK.....KONUŞMAK BU KADAR KAHPECE DÜĞÜMLENMİŞKEN BOĞAZIMA İLMİK İLMİK SANA SON BİR KAÇ SÖZ SÖYLEYECEĞİM, ÖLEREK....ben küçücük Dünya'mda kocaman çığlıklarla sevdim seni. tıpkı bir annenin yavrusuna duydugu sevgi gibi. ben seni bir mahpusun güneş'e hasretligi gibi sevdim. bir sürgünün topragına duydugu özlem gibi. yaşamak sevdayı getirir, koynunda kocaman bir nefretin kızıl oklarıyla ve namus belasına düşülür, ekmek kavgasına sonra, koşarak yanına gidersin özlersin sevmişsindir çünkü, ama itilirsin çelme takılır ayagına...... ölmek garip bir duygudur, sevmek kadar olmasada... inadına vazgeçilmeyen heveslerin, toz penbe hayallerin bir gün gelip yok olacagını düşünemden yaşamak, ölmekten daha acımasızdır elbette.. sevmek bizim bildigimiz sevmek degildir babamızın anlattıgına göre... ona göre sevmek; topragın içinde beslediği tohuma olan aşkta gizli, annenin karnında taşıdıgı kanlı bebede, ona göre sevmek; işkencelerde ve fedakarlıkta gizliydi. yani bizim bildigimiz aşktan çok başka bi yerde... şimdi aklıma her düştügünde içimde kocaman bir çığlık kopacak, ama ben susacagım, o an aklıma düşecek ölüm, ne garip bi duygudur ki annem gelecek aklıma, sonra babam ve sonra kardeşlerim, ölümü özleyecegim....ama ölmeyecegim... öyle bir sevmek ki bize öğretilen sen bunu anlayamazsın... sen cafcaflı otomobillerin, fiyakalı gömleklerin,lüks mekanlarda edilen kahvaltının ve aslında bir hiç olan o kağıt parçasının esaretinde yaşarsın sevgiyi... korkarım sevgili o pembe toz bulutları dagıldıgında kimseyi bulamayacaksın yanında....ve korkarım sevgili benden daha rezilce öleceksin gün agardıgında.......

20.03.2009