Ve 'Sevgi'li Aşk Şiiri - Tahsin Şimşek

Hatırlı aşklar mı kaldı
O inanmayanların bile imrendiği aşklar
Demeyin hiç, demem içim yansa da
Aşkın bittiğine inanmak,
Çünkü insanlığın biteceğine inanmaktır

Yazgısıdır peşinde olmak bütün
Yüce değerlerin ve aşkın
Bir sanatta sınanır insan, bir de aşkta
Aşk, o kültürdür işte içtenliğinde özgün
Güçlendirici ve yapıcı
Çünkü aşk, kurguüstü bir gerçekte insan olmaktır

Aşktır kalıpları ve maskeleri kıran,
“Aşk” ile dönüşmek
Dönüştürmektir varolmak
Işık ve gölgedeki o dengeye öykünen
O sertlik ve yumuşaklıktaki uyumdur aşk
Ve dönüştürürken dönüşmektir insana
Çünkü aşk, kişi olup o aşkla, “ben varım” diyebilmektir

Adanmışlık, özlem ve gerçek
Evlilik üstü o çekinik yakınlık
Duygusallıkla taçlanmış gizli cinsellik
Ah o kendini saklayarak var eden
Acıyla yoğrulan o doyumsuz sevinç
Bir de o “başı dik” adanmışlık o gizemli gize
Çünkü aşk, derinliğini bilen o cansuyundaki sevgidir

Ruhumu soydum da geldim sana
Aşkı yaşayarak sevgiyi kurmaya
O anadan doğma bilinçle
Akıl üstü bütün değerleri yaşamaya
Ve beden o gizli coğrafyadır ki hep çoğul
Çünkü “sevgi”ye dönüşmeyen aşk, her zaman yalnızlıktır