Ve sen yoksun Şiiri - Oktay Çekal

Ve sen yoksun…

Geceyi sarmış sessizlik, nefes almıyor.
Karanlığın ruhunda, yokluğun kanıyor.
Umudum yıldızların, gözlerinde yanıyor.
Çıksam sokaklar virane ve sen yoksun.

Çalan sazın manisinde, aşka sitem var.
Duygularım alır beni, kaybolurum yar.
Yüreğimde konaklayan, bu sevgin coşar.
Çıksam sokaklar virane ve sen yoksun.

Gelip sulasana bahçemi, güllerim kuruyor.
Bu gözlerimden sana olan, sevgim dökülüyor.
Zaman nasıl geçer bilmem ama ömrüm geçiyor.
Çıksam sokaklar virane ve sen yoksun.

Bu duvarların dili olsa susmaz, neler anlatır.
Her gecenin şarkısı başka, ruhumda saklanır.
Yorgun tenim bu aşkın, son demi harlanır.
Çıksam sokaklar virane ve sen yoksun.

Oktay ÇEKAL
16.02.2015-20.32