Ve Sen Yoksun Şiiri - Nurten Tarım

Boşluğumu dolduran öbür yanım
Odama girmek için yağmurların acelesinden
Hunharca düş kapımı rüzğarlar zorladığı an
Anladım
Kirpiklerimde katreleşirken hüzün
Anladım
Gidişinle yaşamımdaki önemini

Seninle güneşin doğuşu başkaydı
Gece dokunuşunla kayardı tenimizden yıldızlar
Ve sen yoksun
Kulaklarımı sağır ediyor cevapsız telefonlar
Kör bakışlar dolduruyor odamı
Kara sevda mı yazıyor rüzğarlar
Yüreğini bıraktığın yapraklar dökülüyor grilere
Gözlerin gelince aklıma
Öldürür beni yanlızlığımı boğan sesizliğin

Kaçıp kurtuldum dediğin an ve an
Hüznün ezikliğimin namlusu dönsün yürek şakağına
Ve sen
Bahane yolunun nedensiz gidişi
Hani sevgiler ölmezdi hani benden başkasını görmezdi gözlerin
Aşkı yaşamak bu mu yoksa
Ah edemem
Sevme dediğim gönlüm oldu kölen
Kapatsan da gönül kapını
Senden başkasını sevemem

Özlemine kapılan bir gün daha geçti
Kapandı gözlerime bulutumsu düşler
Arzumu dişlerken çaresizlik
Gece mavisine karıştı yürek kızıllığım
Ve sen
Beklendiğini bile bile geç kalan gün gibisin
Kalp ağrım tutunca
Kalemime sığınır göze alamadığım sözler

Ve sen
Zamanların sualasiz geçişleri gibi
Nedensiz gidenlerden misin
İnanmam
İnanamam

Güneşle kalkmak için gözüme doldururken seni
Siyahların ciğeri cız etti hüzünler giydi ay ışığı
Karardı sokaklar göz bendimi yıktı kayalar
Ve sen
Gidişlerin kararını verirken gece bülteni
Bitmemesi için sevebildin mi geceyi
Görebildin mi
Yaşam kıyısında unutulmuş kadını

Ve şimdi ben
Yol bilmez iz bilmez sokaklarda kaybederken bakışımı
Ayaklarımı vuruyor başkalaşmış kaldırımlar
Kaçıyor bulutlar perde arkası kaçak yağmurdan
Kaçtıkça boğazıma sarılıyor karanlığın sarhoş elleri
Haklılık kavrulan dilimde ararken kendini
Sığınacak körfez bulamayan gözlerime dökülüyor denizler

Dert eyleme gönlüm
Silip atılmış sözlerin kanma sitemine
İçi boşalmış bulutu kovalasa da poyraz
Kapılma sakın öfke ateşin kapanına
Ve sen
Nefeslerimi sayan ecel gibi durma karşımda
Senınle soluduğum nefestir bana hayat veren

Dert eyleme gönül
Kanma suskun sözlerin sitemine
Zaman izafi
Çarpıtılmış kelimeler silemez izleri
Gün gelecek
Son sözü doğru söylerken harfler çekilecek
Ve sen
Köşeye çekilmiş suskunluğunla anacaksın beni

Bensizliğimde gönül takvimini aralayacak
Kır gözlerimde baharın yeşini arayacaksın
Toprağıma dokunan ellerine okşuyacak çiçeklerim
Ve o gün ve sen gözlerimde bütünleşip
Seni ne kadar çok sevdiğimi anlayacaksın