Yıkık sevdalılarındı,
volta attığımız sokaklar,
her köşe başı kaçak mahkumlar,
kaçak sevdalılar…
Bilinmez bir türküydü hayatları,
gizli kalmış köşelerde söylenen
bir kasım kaçağıydı sevgi,
eylül’den kopan
ve şiirlerde okunan son mektuptu…
Damıtılmış bir aşktı bardağa dolan,
göz kamaştıran gökkuşağıydı sevgi.
Ve tırnak uçlarında biten bir acı…
Ve sen, vurgun kırbacı,
hasretin anahtarını elinde tuttuğun,
boynuna astığın kolye, yüreğimin yarısı,
bitmeyen yolun yarısındaki, ben,
sevginin…
Unutuluyorum,
unutulanların arasına gömülüyorum,
kalan yarısı senin elinde,
ve ölüyorum…
İzmir—Çandarlı
Kayıt Tarihi : 31.3.2008 16:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yılmaz 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/31/ve-sen-vurgun-kirbaci.jpg)
namık cem
TÜM YORUMLAR (1)