Ve Sen Susacaksın Dünya Duracak Şiiri - ...

Tekrar okumak keyifliydi..

'Kendi ekseninin içinde her yürek bir sen/e bağlı sevgi bağıyla, sen sustuğunda dünya duracak derken adım adım yüreğinin küçük kıyametini hoş bir dille anlatıyor bizlere şiir, anlamlı ve çok güzeldi canı gönülden kutlarım sevgiler... '

Tekrar şiirdeyim..
Yoğun, duygusal bir hezeyanın şiirini okudum yine, değerli şaireyi bir kez daha kutlarım..

'Ne desem anlatamaz, ne kadar yazarsam yazayım şairenin hislerini yansıtmaktan uzak kalır..

Belli ki yoğun geçen uykusuz ya da yarı uykulu gecelerin.. Sabahı el yordamı bulan günlerin... Renklerin birbirini yok ettiği griye dönen sisli havaların.. Ağır ağır umudun terk ettiği mekanların.. Ve artık susmaktan başka çarenin kalmadığı bir tükenişin 'şiirsel anlatımı' bu..
Bir şair ölecek ve dünya duracak.. Geride kalanlar konuşsun, döndürsün çarkı..Daha hızlı, daha hızlı!
Ama rahat bıraksınlar dünyayı..

Tebrikler Nimet Hanım.. Tam bir hüzün fırtınasıydı, oldukça etkileyici, imgeleri capcanlı..'

Acının dalgaları bir tsunami gibi vuracak kıyılarıma
ve umut adına ne varsa alıp götürecek.
Ben hayattan düşeceğim hayat devam edecek...Bu sözlere takıldım...'Yok öyle dava' dedim kendi kendime...Çok güzeldi. Kutluyorum Nimet Hanım...Sevgiler...

Yeniden sayfada, şiirde olmak çok ama çok güzeldi... Dost yüreğin sayfasında bir nebze soluklanmakdı... Tekrar kutluyorum Nimet Hanım Nicelerine Saygıyla...

Koca bir sevda ve bir o kadar da büyük bir hüzün yumağıydı şiir. Kutladım can arkadaşımı ve güzel şiirini yürekten...Sevgimle...

Çok beğenerek okuduğum bu hüzünlü şiiri bu sefer gruba taşımak için geldim... Tekrar ve içtenlikle kutlarım Nimet Hanım.... Sevgilerimle.....

..............................
“Uykusuz geçen gecelerle ben yeni bir güne umutla uyanıyorum… Her karanlığın sonu aydınlık ya… Yaşam kaldığı yerden devam edecek… zaman akacak, yollar görevini yapacak… Yaşananlara baktığımda ben ne kadar hayatın kıyısındaysam, sen o kadar merkezimdesin benim… O kadar ki yağmur bile ‘sen’ diye yağacak üstüme gözyaşlarıma karışarak hücrelerime kadar ‘sen’ olacağım… Rüzgâr mı nefesin mi ben bile karıştıracağım…

Doğa oynaşırken ben seyredeceğim… Bu yağmurlar acılarımı dindiremeyecek ama umutlarımı alıp götürecek, beni bitirecek… buna rağmen hayat sürecek… Ve her yeni gün beklenmediklere gebe doğacak… Geceler kendi bilinmezliklerini yaşarken senin susman bitirecek beni… Seninle beraber tüm yaşam susacak, rüzgâr dinecek, kuşlar bile bana bir şey demeyecekler artık… Ve en büyük engel hasret olacak… “

Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu Birinciliği beyaza verdiler.” demiş ya Özdemir Asaf… İşte onun gibi… Temiz hiçbir şey kalmayacak, mutluluk veren de… İşte hayat o zaman anlamını kaybedecek… Sözler bitecek, anlamlar yitecek, sözcükler kan revan şiirlere doluşacak… Bir şairin ardından ağıtlar yakacaklar, yasını tutacaklar…”

Hüznün dorukta olduğu şiiriniz kulağıma bunları fısıldadı Nimet Hanım…

Bütün hüzünleri sözcükler taşısınlar, siz onların üstüne atın… Umudunuzu sırtlayıp yeni bir yol ayrımından güzelliklere yolculuğunuzu başlatın…

Mükemmel şiirinizi ve sizi içtenlikle kutlarım Nimet Hanım....Her şey gönlünüzce olsun…. Sevgilerimle…

Hayatımizdaki sıradan bir gün şairin diline düşerse böyle güzel anlatılır.kaleminiz faim olsun

Tebrik ediyorum
Nimet hanım
güzel bir şiir
okuttunuz.
Kutluyor ve
selamlıyorum.

şair yüreğin hiç susmasın, kutlarım

Yazanlar yazmış bana sadece tebrik, ve puanlama kalmış. Bende onu yapıyorum şairem. selam ve sevgilerimle efendim.