Ve sen şimdi nerdesin kimbilir?
Hangi yaban elde
Bilmediğim diyarlarda.
Karlı dağlar ardında, kışta karda.
Ben ise çok uzaklarda…
Buralarda kabuslarda.
Kimbilir hangi şanslı bardağa değer
Gül dudakların.
Hangi kapı koluna değer
kınalı parmakların…
bilmemki vuslat ne zaman?
elimi uzatsam gelirmi yarın…
miyadı dolmuş, şimdi umutların.
Ve sen nerdesin kimbilir?
Ve doldururken çayını bardağa
Takılırda gözlerin uzaklarda bir dağa.
Belki de gördüğün şu yalnız ağaç benim,
Gölgesi sen olan…
Ve uzaklarda bir şehir,
Ortasından akan yaralı bir nehir.
Aklımda bir sen ve birde o şehir…
Hani elini takıpta çeksen samanyolunu
Yeryüzüne…
Yıldızları serpiştirsen yine gözyüzüne…
İnsafın insafsızlığına asıpta bırakmasan beni
Buralarda artık yakmasan beni.
Gel bir gün gözyaşımı sil artık,
Buralarda ne haldeyim bil artık.
Ve sen nerdesin kimbilir?
O kayıp şehrin göçebe türküsü
Yüreğime takılı saçlarının örgüsü.
Kayıp sevdaların bitmeyen ahı,
Mecnuna çevirirmiş kralı, şahı.
Gözlerinde asılı kaldı nev bahar,
Şimdi bende hazan bende ahuzâr.
Ve sen şimdi nerdesin kimbilir?
Saffet Çakır
Kayıt Tarihi : 4.9.2011 15:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!