Karanlığında yalnızlığımla kaybolduğum bir gecenin,
Huzurun tahtından alınmış,lacivert atlastan örtüsünü
Eşini arayan bir şahinin keskin pençeleri yırttı.
Ve sen...
Ve sen melek...
O yırtıktan zamansızca sızan,
Bir bahar sabahının ilk ışıkları gibi,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Çok güzel bir ifade,çok güzel bir anlatım...Ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi içinize giren aşk.Yüreğinize sağlık.Melek! Çok beğendim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta