Ve Sen Meftun Yüreğim Şiiri - Bilge Örtlek

Ay gözlüm;
Yine çığlık çığlık bir sessizlikte
güneş batıyor ufuklarında
hayallerini infaz ediyorsun
kıyılarından uzak dalgalarda...

Aynadaki düş'üm;
Buz tutuyordu umutların
alev alev baharın gözlerinde
yaşanmamış sevda sorgu suallerinde
kırılırdı kalemin dört duvar soğuklukları

İsmi hicran'ım;
Kundağında saklanan ayak sesinin
nazlı bir yüz hayalinde savrulurken
fısıltı seslerden bir şiir düşerse
dizilirdi imge imge hafızana...

Leyl sabrım;
Yaralarını tuza yatırıp demlerdin
vurup can yakmasın
zaman küllerini serptikçe
düşlerinde korla alevlenmesin diye...

Ve sen meftun yüreğim;
Sus! söylenmesin kirpiklerin bulutların toplandığına
Sus! bilinmesin dile gelmiş nağmenin uçurumundasın
Sus! duyulmasın kor kor vurmuş gecenin ayazı
Sus! görülmesin nergis kokulu gamzelerin
Sus! konuşmasın yaşanmış ömrün acıları
Sus! sus ki karışsın aşk, Aşk'ıma
Kalbinin durduğu yer canımda nefes olsun! ....