Yalnızlık akşam sesleriyle dudaktan
Sessizlik koparılmasa her akşam büyür
Tut ki bir sancının güneş görmeyen tarafındasın
Yıldızlara anlatamazsın gökyüzünü
Körlere şafağı
Rüzgarında saç görülür
Esmesine yaprak olan
Odunu da yaksan kül
Sigarayı da yaksan
Gözlerinde değişmedi
Ve sen hep aynı insan.
Kayıt Tarihi : 26.2.2020 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!