Ve sen gittin nehârım!
cansız duvarlarda andelib’in zârı tutuştu.
Beyhûde sitemlere düçâr oldu dillerim.
Kendi gölgesine iştahlanan herc-ü merc vakitlerde,
bir başkent dolusu soğuk yüz armağan edip çehreme,
yamalı gülüşlerimi heyelânlarla yıktında gittin...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta