Ve Sen Gittin. Şiiri - Gökhan Arınmış

Ve Sen gitttin Hüznünü Koynuma koyup beni Terkettin
Neden benim gibi Sende Sevmedin?
Neyim az geldi Sana?
Önüne Serdiğim Gençliğim mi?
Kendimden Çok Seni Sevişim mi?
Yoksa Kollarına Açtığım Dünyanmı?
Ne Eksikti Söylesene
Yada Ne Fazlaydı?
Belkide gereğinden Çok Değer Verdim Sana
Sözlerin laftaymış Sadece oysa.....

Şimdi Bir Ömür Sensizlikle Yaşıyorum Buralarda
Aklıma bazen Geliyorsun Susuyorum Sadece Seni Düşünmek Yetiyor Bana
İçimdeki umut Yüzüme yansıyor Bazen
Soruyorlar nasıl Yaazıyorsun Diye
Söylemiyorum Kimseye İçimdeki açı artık bitsin diye..
Ben yazıyorum Sen Dinlemiyorsun
Ben söylüyorum Sen kaçıyorsun
Kaç Sevgilim en iyi yaptığın şeyi yap ve kaç...

Ve Sen Gittin Ben Arkadan Sana Dur Bile Diyemedim
Merak Etme Gözlerimden Akan yaşlar Sana Değil Kendime
Yalan bir aşkın esiri olan bu bedene
Ve Senden bana Kalan Son Heceye

Git Hadi Giderken Arkanı Dönüp Bakma ama
Beni Gözlerim Yaşlı Görüp'de
Senin İçin Ağlıyor Sanma..

Ve Sen Gittin
Ben Sensizliğe Yemin Ederken
Sen Gittin..Gittin..
Zaten o Gün Bende Bittim Be Sevgilim...