Ve sen gidiyorsun Şiiri - Ercan Eyvaz

Ve sen gidiyorsun

Alıyorum sanıyorsun her şeyini
Söküp hatıraları senden kalma izleri
Söküp atıyorum sanıp gidiyorsun

Ertelendi sürekli bu hayatta bu sevgi
Erkendi belki ama seni çok sevdi
Ve sen gidiyorsun…

Arkana bile bakmadan
Elveda demeden üstelik
Gidiyorsun işte bırak hadi
Gözlerimle birleştirip gözlerini
Son kez suskun suskun bakıp gidiyorsun

Her sevgide son buluyormuş demek
Ben sevgiyide bulmuşumda sende
Sevgin senin hep böylemi
Alıştırıp yanlız ortada koyup gtmek mi

Çekip gitmek ansızın kolay sanıyorsun besbelli
Ve gidiyorsun işte
Garip aşk bestesi gibi yaşanılan sevgi
Adını daha koyamadığım
Sadece ansızın diyebildiğim
Masum sıcak gerçek tek taraflı belki
Ve gidiyorsun işte
Bakma ardına aldırma bir şey olmamış gibi
Kalbi taş bedenin buz
Anlamak seni öyle zormuş ki
Seni düşünüp geçen zaman
Seni özleyip de alınan nefes
Hıçkırıklarda senin beni düşündüğünü düşünmek
Adını söylemek güle güle
Seviyorum demek seni
Acı veren inan bunlar kalbime
Sürekli hemde sürekli
Gidiyorsun işte
Gitmek istiyorsun demek git o zaman
Unutmaksa sebebin unut şimdiden
Ve sen gidiyorsun işte…