Ve Sen’e Metafizik Fünyem Patlar

'O,artık kendini biliyora ithaf-ı su '

Aşkın su,yüreğin ben, gidişin kavın kardeşi
O yüzden uzak cehennemlerde küle üfleniyoruz
Tutkunun son ekmeğiydin,bileydin özünden
Bu yüzden sulu bir yüreğin yemeğine bandırdım ölümsüzlüğünü

Sevmekti,beklemekti, yaşamaktı, sana özetlenmekti aşka haykırış
Kaf dağında gezen yaralı bir ceylandın, aşk aslanındım,sevi sevi eriyordum
Metafiziğe karışmaktı, ötelerin ötesinde susmaktı,
gideydin bensizliğe
Kalaydın vuslatın deminde
Bakışın sözsüz kitap,kalışın seri roman, gelemeyişin efsaneydi
Şimdi bu edebi türlerin sarmalında sar beni yar sarar gibi
Bilmezdim aşkın dirheminde ol vaki olmayı,
sensizdim, sızıların deniz deniz, sözlerin şerha şerha
gidemezdim senden, seni seven benden
biz olmanın cennetindeydik,kevserdi gözyaşların
kalmalıydık aşina bir aşkın sevi yüreğinde özleyerek