Ve sen çıktın karşıma Şiiri - Şair İzmir ...

Günler günlerle yarışırken
vakit akarken bir bilinmez serüven ırmağında
aymazlığı gamsızlığı ile ben dolaşırken sokaklarda
yalnız başıma tek yurek tek can
sen çıkageldin bir bilinmezden
bilinmezlik içindeki bulutların ardından
dağların heybetli duruşunun ardından
anlamsızlıkların kafamda boğuştuğu
yaşamanın anlam yitmelerini yaşadığı vakitte
sen çıkageldin yaramaz bir çocuk gibi
güzel bir ala geyik gibi
apansız aniden çıkageldin ve yıktın duvarlarımı
yalnızlık ve karamsarlıkla örülmüş duvarlarımı parçaladın
ben benin derdine düşmüş boğuşurken hayatla
senin sevdanla uğraşır buldum kendimi
ve artık sabahlar bir başka başladı
geceler bir başka çöktü şehre ve benim yüreğime
denizler, martılar anlam kazandı şimdi bende
güneş bende doğdu bende battı
yuklendi bütün kainat sevgiyi yureğime yerleşti
ben sen oldum sende beni buldum
ben sende kayboldum ve bulundum…