Ve Sen... Şiiri - Mustafa Gözelel

Koymadı zalimler,asırlarca canımda can,
Derken kükredi ve kükreyecek Azerbaycan!
Bırakmam ne yerde,ne de Hazar’da bir kan…

Sen, arzuladığım belki bin büyük ülküsün,
Ve sen,bu neslin iftihârı,cihat halkısın.

Dedik ki tek can kalıncaya kadar varız.
Allah Kerim,elbet bu belayı da savarız,
Çünkü biz,İslâm’a sancak,bu millete yârız.

Sen, arzuladığım belki bin büyük ülküsün,
Ve sen,yıllar sonra kalkanların ilkisin.

Adı Moskof,elbet zulmü severek yapar,
Koşsam yardımına,dünya kapıyı kapar,
Velâkin sinek suya düşse,kıyâmet kopar.

Sen, arzuladığım belki bin büyük ülküsün,
Ve sen Azerbaycan,yine de Türk’ün mülküsün.

Bizce doğru böyledir,aslâ dönülmez yoldan,
Gelir Hakk’ın Ordusu,hem dokuz koldan,
Sana selam getirdim,BEYAZ’dan Al’dan.

Sen, arzuladığım belki bin büyük ülküsün,
Ve sen BEN’sin,Sebîlillah Türkü’sün.

Ocak 1990